साहित्य झुपडी

यथार्थमा उनी सँग हास्न, पाए हुन्थ्यो अचम्म । उनको मुटु मेरो मन गास्न, पाए हुन्थ्यो अचम्म।। फरक बाटो अलग यात्रा, उनको लक्ष्य सुनौलो होला । उनको बाटो मेरो यात्रा साच्न, पाए हुन्थ्यो अचम्म ।। सुनाखरी मखमली सयपत्रीको, याम आउँदा । देउसी भैलो चन्डीमा नाच्न, पाए हुन्थ्यो अचम्म।। उनी प्रतिको तडप मेरो, किन झन अझ गहिरो । समर्पण उनको छ छैन जाँच्न, पाए हुन्थ्यो अचम्म।। आकाशको जुन छुने कल्पना, मेरो मुर्खाइ शायद । सपनामै भए पनि बाँच्न, पाए हुन्थ्यो अचम्म अमृत भान्जाभाई